Alle gemeenten in Nederland willen duurzaam worden en de uitstoot van CO2 terugbrengen.
Ook de gemeente Tilburg heeft ambities op dit gebied geformuleerd.
Inmiddels wordt duidelijk dat de transitie naar Groene energie niet zonder problemen verloopt.
In het televisieprogramma De Monitor, (13-03-2018), schetst onderzoeker/presentator Teun van de Keuken een beeld over de dilemma’s waar gemeenten mee worstelen. Afwegingskaders zijn standaard onvoldoende en de prognoses verre van reëel. Landschapspijn en de geringe mate waarin de betrokkenheid van in- en omwonenden wordt georganiseerd, maken de overgang naar niet-fossiele energie extra problematisch.
Wildwest in Midden-Brabantse Polder: Run op Zonneweiden. Dit is de kop van een artikel in het Brabants Dagblad van 3 april 2018 door Ben Ackermans. Het artikel begint met: “Projectontwikkelaars hebben in Midden-Brabant al vele tientallen hectaren agrarische en braakliggende grond vastgelegd om vol te leggen met zonnepanelen. Nog altijd speuren ze naarstig naar percelen waar zo’n zonneweide kans maakt” En wat verder in het artikel lezen we “Veel gemeenten staan echter nog in de wachtstand, omdat ze van de provincie duidelijker regels verlangen voor een toetsing van de aanvragen. Of omdat ze nog geen toereikende duurzaamheidsvisie hebben. Om die reden wees de gemeente Loon op Zand recent een verzoek voor de aanleg van 6 hectare zonnepanelen aan de Rechtvaart in Kaatsheuvel voorlopig af”
Rijksbouwmeester Floris van Alkemade maakt melding van het feit dat windmolens lastig zijn in te passen. Maar ook de hausse aan duurzaamheidsbedrijven, die de agrarische stand belagen met aantrekkelijke huurprijzen voor grond om daarop zonneweiden in te richten, levert problemen op. De voorzitter van het College van Rijksadviseurs voorziet dat het landschap razendsnel van een soort glinsterende laag zonnepanelen wordt voorzien. De Architectuurbiënnale van Rotterdam heeft als thema The Missing Link; hoe passen we nieuwe vormen van energieopwekking op een ordentelijke manier in het landschap in, zónder natuur en landschap tekort te doen?
Daarnaast adresseert de Rijksbouwmeester ook een nijpend sociaal probleem en het belang van solidariteit. Immers, in de grote gedragsverandering die wordt nagestreefd, komen de zwaarste lasten nu voor rekening van de bevolkingsgroep met het laagste inkomen, terwijl die eigenlijk de kleinste ecologische footprint genereert.
Ons bereiken inmiddels berichten dat ook hier reeds energieondernemers zijn gesignaleerd, die met aanbiedingen komen om in het groene buitengebied deze vorm van bedrijfsvoering te gaan exploiteren.
Drie vragen:
1. Welke visie heeft het college omtrent de wijze waarop Tilburg de transitie naar Groene Energie wil vormgeven en wat zijn daarbij de termijnen en de afwegingskaders?
2. Is het college en de gemeenteraad op de hoogte van de intentie om in het buitengebied zonneweiden te gaan exploiteren, en wat is het standpunt in deze?
3. En een voor veel huishoudens belangrijke vraag: welke maatregelen denken college en raad te nemen inzake de onevenredige lasten die mensen met de laagste inkomens gaan treffen, waar het de transitie naar Groene Energie betreft?